თემა 3.მიწის ნაკვეთებზე უფლების დამდგენი დოკუმენტების კლასიფიკაცია და ლეგალიზაცია

 

სარჩევი:

1.  მიწის ნაკვეთებზე  უფლების დამდგენი დოკუმენტების კლასიფიკაცია. 1

1.1..საკუთრების უფლების დამდგენი დოკუმენტები: 1

1.2 მართლზომიერი მფლობელობის (სარგებლობის) დამდგენი დოკუმენტები: 2

2. სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთების სარეგისტრაციო დოკუმენტების ლეგალიზება. 2

 

 

 

1.  მიწის ნაკვეთებზე  უფლების დამდგენი დოკუმენტების კლასიფიკაცია

 

 

·        მიწის სამართალში  მიწის ნაკვეთებზე უფლების დამდგენი დოკუმენტები იყოფა

2 ძირითად ჯგუფად:

ა) მიწის ნაკვეტზე „საკუთრების უფლების’’ დამდგენი

ბ) მიწის ნაკვეთზე „მართლზომიერი მფლობელობის (ან სარგებლობის)’’ დამდგენი.

 

ხ

 

·       საკუთრების უფლების დამდგენი დოკუმენტები შინაარსობრივად და ფორმალურად ისეთი დოკუმენტებია,რომლებიც ადასტურებენ დაინტერესებულ პირზე საკუთრების უფლების გადასვლის ფაქტს (ანუ იმ გარემოებას, რომ პირი გახდა მესაკუთრე).

·       მათგან განსხვავდება მართლზომიერი მფლობელობის (სარგებლობის) დამდგენი დოკუმენტები, რომლებიც ამ დოკუმენტების შედგენის მომენტისთვის არ წარმოადგენდნენ მიწაზე უფლების დამდგენ დოკუმენტებს და უფლების დამდგენ დოკუმენტად აღიარებულ იქნენ მოგვიანებით, კანონის ძალით.

 

 

1.1.“საკუთრების უფლების დამდგენი’’ დოკუმენტები:

 

ა) მიღება–ჩაბარების აქტი;

ბ) აღიარების კომისიის მიერ გაცემული საკუთრების მოწმობა;

გ) სახელმწიფოს მიერ სასოფლო–სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთებზე გაცემული საკუთრების დამდგენი დოკუმენტები;

დ) სასამართლოს გადაწყვეტილება.

 

[ზეპირად]

 

1.2 „მართლზომიერი მფლობელობის (სარგებლობის) დამდგენი“ დოკუმენტები:

 

ა) ცნობა–დახასიათება

ბ)ამონაწერი საკომლო წიგნიდან

გ)მებაღის წიგნაკი

დ) საგადასახადო სია;

ე) მიწების განაწილების სია;

ვ) აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის ტერიტორიაზე კოოპერაციული სასოფლო-სამეურნეო საწარმოს მშრომელთა საერთო კრებისა და კოოპერაციული სასოფლო-სამეურნეო საწარმოს სხდომის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები.

ზ) სხვა დოკუმენტი, რომელიც ადასტურებს მიწაზე მართლზომიერ მფლობელობას (სარგებლობას).

 

[ზეპირად]

 

3.. სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთების სარეგისტრაციო დოკუმენტების ლეგალიზება

 

·       2016 წლის 31 ივლისიდან საქართველოს მთელ ტერიტორიაზე დაიწყო მიწაზე საკუთრების უფლების რეგისტრაციის რეფორმა - „სახელმწიფო პროექტი’’,

კერძოდ, ძალაში შევიდა „სახელმწიფო პროექტის ფარგლებში მიწის ნაკვეთებზე უფლებათა სისტემური და სპორადული რეგისტრაციის სპეციალური წესისა და საკადასტრო მონაცემების სრულყოფის შესახებ“ საქართველოს კანონი.

ხ

·        2020 წლის 1 იანვრიდან კანონს შეეცვალა სათაური და ეწოდა: „მიწის ნაკვეთებზე უფლებათა სისტემური და სპორადული რეგისტრაციის წესისა და საკადასტრო მონაცემების სრულყოფის შესახებ“ საქართველოს კანონი. [შემდეგში: -„კანონი’’]

·       კანონი სხვა სიახლეებთან ერთად ითვალისწინებს დოკუმენტების ლეგალიზებას.

·       დოკუმენტის ლეგალიზება არის პროცესი, რომლის დროსაც კანონის დარღვევით შედგენილ დოკუმენტს[ხარვეზიან დოკუმენტს]  ნამდვილი დოკუმენტის ძალა ენიჭება.

·       ლეგალიზების აუცილებლობა განაპირობა იმან, რომ ე.წ. „მიწის რეფორმის’’ პერიოდში გაცემულ დოკუმენტებში დაშვებული იქნა მთელი რიგი ხარვეზები, რაც წლების განმავლობაში ასეთი დოკუმენტებით საკუთრების უფლების რეგისტრაციის შესაძლებლობას არ იძლეოდა.

·       შესაბამისად, გადაწყდა, რომ იმ შემთხვევაში, თუკი დოკუმენტს გააჩნია ხარვეზები, თუმცა, აქვს მინიმალური რეკვიზიტები (რაც თავად 2020 წლის 1 იანვრის კანონით განისაზღვრა), მაშინ იგი ვარგისია საკუთრების უფლების რეგისტრაციისათვის.

·       ხარვეზიანი  დოკუმეტების ლეგალიზების საკითხს ეხება2020 წლის 1 იანვრის კანონის მე-17 მუხლი.

·       კანონის მე-17 მუხლის 1-ლი ნაწილის  მიხედვით:

 

„სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთებზე უფლებები რეგისტრირდება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით შედგენილი სარეგისტრაციო დოკუმენტების საფუძველზე“.

 

 

 

·       სარეგისტრაციო დოკუმენტი არის დოკუმენტი, რომელიც წარედგინება მარეგისტრირებელ ორგანოს – სსიპ საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოს, საკუთრების უფლების რეგისტრაციის მიზნით.

 

·       მარეგისტრირებელ ორგანოს  სარეგისტრაციო დოკუმენტაციას წარუდგენს დაინტერესებული პირი (სპორადული რეგისტრაციის დროს) ან თავად მარეგისტრირებელი ორგანო მოიპოვებს მას, თავისი ინიციატივით (სისტემური რეგისტრაციის დროს).

 

·       „დოკუმენტების ლეგალიზება“ [მე-17 მუხლი]  შეეხო მხოლოდ სასოფლო–სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთებთან დაკავშირებით გაცემულ ხარვეზიან დოკუმენტაციას.