მშენებლობის ნებართვის განსაკუთრებული ფორმები: ა) "წინასწარი გადაწყვეტილება'' ბ)"ფიქცირი ნებართვა''

 

სარჩევი:

მშენებლობის ნებართვის განსაკუთრებული ფორმები. 1

ა)წინასწარი გადაწყვეტილება [სამშენებლო კოდექსის 113-ე-114-ე-115-ე მუხლები] 1

ბ) „ფიქციური ნებართვა“ [სდასსკ-ის 107-ე მუხლის მე-7 ნაწილი] 2

 

 

მშენებლობის ნებართვის განსაკუთრებული ფორმები

 

ა)წინასწარი გადაწყვეტილება [სამშენებლო კოდექსის 113-ე-114-ე-115-ე მუხლები]

 

·        მშენებლობის ნებართვის მოსაპოვებლად განცხადების წარდგენამდე შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს  ე.წ. “წინასწარი გადაწყვეტილების” ინსტიტუტი.

·        პრაქტიკაში მას აქვს მნიშვნელოვანი დატვირთვა, რამდენადაც მშენებლობით დაინტერესებულ სუბიექტს შეუძლია, განზრახულ საქმიანობასთან დაკავშირებულ მნიშვნელოვან საკითხებზე მიიღოს პასუხები და მყარ სამართლებრივ საფუძვლებზე დაყრდნობით გადადგას შემდგომი ნაბიჯები.

·        ამით მას შეუძლია, დაზოგოს დიდ დრო  და ხარჯები რაც დაკავშირებულია მშენებლობის ნებართვის მოპოვების მიზნით ადმინისტრაციული წარმოების ეტაპების  გავლასთან და ნებართვის გაცემაზე უარით გამოწვეული დავასთან  ადმინისტრაციულ ორგანოსა და სასამართლოში.

·        ლეგალური დეფინიციის მიხედვით, “წინასწარი გადაწყვეტილება” არის “ნებართვის გამცემი ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულსამართლებრივი აქტის საფუძველზე დაგეგმილი შენობის მშენებლობაზე ან მის ნაწილზე მომზადებული არქიტექტურული ესკიზის (მშენებლობის კონცეფცია) შეთანხმება,’ რომელიც წარმოშობს პირის კანონიერ ნდობას მის განზრახულობასთან მიმართებით.’’

·        რამდენადაც ეს არ არის საბოლოო გადაწყვეტილება, კანონიერი ნდობა წარმოიშობა,მხოლოდ მაშინ  თუ არ არსებობს საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის[სზაკ-ის]  მე-9 მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული დაპირების მიმართ კანონიერი ნდობის გამომრიცხველი საფუძვლები.

ხ

·        “წინასწარი გადაწყვეტილება” განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია იმის დასადგენად, “კონკრეტულ ტერიტორიაზე დაშვებულია თუ არა განზრახული მშენებლობა”.

ხ

·        მისი დანიშნულებიდან გამომდინარე, “წინასწარი გადაწყვეტილების” მოთხოვნის უფლება აქვს ნებისმიერ პირს

ხ

·        “წინასწარი გადაწყვეტილების’’   სამართლებრივი ფორმა არის “იასა”.[ინდაქტი]

·        რამდენადაც “წინასწარი გადაწყვეტილებაში’’ ექცევა „მშენებლობის ნებართვის გაცემის წინაპირობების გარკვეული ნაწილის მოწესრიგების საკითხი’’, რომელსაც აქვს მშენებლობის ნებართვის გაცემის ეტაპზე გასათვალისწინებლად სავალდებულო ძალა, “წინასწარი გადაწყვეტილება’’   მიიჩნევა  „მშენებლობის ნებართვის“ შემდგენელი ნაწილად.

ხ

·        უნდა გავითვალისწინოთ, რომ  “წინასწარი გადაწყვეტილება’’ არ ცვლის და არ ანაცვლებს „ადმინისტრაციული დაპირების“ ან „ადმინისტრაციული ხელშეკრულების“ ფარგლებში წარმოშობილ  ადმინისტრაციული ორგანოს ვალდებულებებს.

ხ

·        „კანონიერი ნდობის გამომრიცხველი გარემოების“ განსაზღვრის მიზნით, სზაკ-ის მე-9 მუხლის მე-2 ნაწილზე მითითება არ გულისხმობს იმას, რომ კანონმდებელი „წინასწარ გადაწყვეტილებას“ მიიჩნევს დაპირებად, რამდენადაც, თუკი არსებობს ფაქტობრივი საფუძვლები, მშენებლობით დაინტერესებულ პირს აქვს  „წინასწარი მოწესრიგების გამოცემის მოთხოვნის უფლება“ და მისი გამოცემა არ არის ადმინისტრაციული ორგანოს „დისკრეციული უფლებამოსილება“ (იმ შეზღუდვის გათვალისწინებით, რომ „წინასწარი გადაწყვეტილება“ არ გაიცემა, თუ არ არსებობს „მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენების პირობები“ ან  „განაშენიანების დეტალური გეგმა“). ასეთი ვალდებულება არ გვაქვს სახეზე დაპირების შემთხვევაში.

ხ

·        „წინასწარი გადაწყვეტილება“ მიიღება წერილობითი ფორმით და შესაძლებელია მისი მშენებლობის ნებართვისგან დამოუკიდებლად გასაჩივრება.

ხ

·        რამდენადაც „წინასწარი გადაწყვეტილება“ ხდება მშენებლობის ნებართვის შემადგენელი ნაწილი, კანონმდებელი ადგენს, რომ განცხადება წინასწარი გადაწყვეტილების თაობაზე და მასზე თანდართული დოკუმენტაცია უნდა იყოს იმდენად დეტალური, რომ ქმნიდეს გადაწყვეტილების მიღების ფაქტობრივ შესაძლებლობას.

·        ასეთი დოკუმენტაციის ნუსხა და ნებართვის გაცემის წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.[ კოდექსის 114-ე მუხ]

·        კანონმდებელი განსაკუთრებულ მოთხოვნებს ადგენს „წინასწარი გადაწყვეტილების“  მიმართ  მასში დასმულ კითხვასთან დაკავშირებით. უნდა მოხდეს პასუხის ისეთნაირად ჩამოყალიბება, რომ შესაძლებელი გახდეს მისი გა- მოყენება მშენებლობის ნებართვის გაცემის პროცესში.

ხ

·         წინასწარი გადაწყვეტილების თავისებურებაა, რომ მისი მოქმედების ვადა განსაზღვრულია გადაწყვეტილების მიღებიდან 5 წლით.

·        ვადის გაგრძელება მოითხოვს ახალ განცხადებას და გადაწყვეტილებას ვადის გაგრძელების შესახებ.

 

ბ) „ფიქციური ნებართვა“ [სდასსკ-ის 107-ე მუხლის მე-7 ნაწილი]

 

·        სდასსკ-ის 107-ე მუხლის მე-7 ნაწილის თანახმად, „თუ საქართველოს კანონ- მდებლობით დადგენილ ვადაში არ იქნა მიღებული დადებითი ან უარყოფი- თი გადაწყვეტილება მშენებლობის ნებართვის გაცემასთან დაკავშირებით, მშენებლობის ნებართვა გაცემულად ჩაითვლება.”

·        ეს ჩანაწერი ისე არ უნდა იქნეს გაგებული, რომ ის უკანონო მოთხოვნის შემთხვევაშიც მოქმედებს.

·        107-ე მუხლის მე-7 ნაწილის  გამოყენება შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, როცა ნებართვის მაძიებლის მოთხოვნა მატერიალურსამართლებრივად არის კანონიერი. თუ ასეთ შემთხვევაში ნებართვის გამცემი ადმინისტრაციული ორგანო არ მიიღებს გადაწყვეტილებას, მაშინ მის მიერ დაწყებული მშენებლობა არ ითვლება უნებართვო მშენებლობად.